Lief en leed
Wanneer je de boodschap gekregen hebt dat je kanker hebt, staat de wereld even stil…en zet het je leven op zijn kop. Dit geldt ook voor andere heel ingrijpende ziektes.
Ook bij heftige ervaringen als werkverlies, familiebreuk, inbraak, kunnen de emoties intens zijn. Maar met de diagnose van een ernstige ziekte, komt het héél dichtbij, het raakt jouw eigen lichaam. Of dat van je partner met wie je zo verbonden bent.
Wat een emoties maakt dat los! Zenuwen…. Angst……Boosheid….. Verdriet……..
Het kan stormen in je hart en soms ook nog eens in je relatie! Zowel jij als je partner ervaren heftige gevoelens in deze situatie. En iedereen gaat weer anders om met heftige gevoelens. Als daardoor spanningen tussen jou en je partner ontstaan, is dat extra verdrietig!
“Lief en leed delen” is een bekende uitspraak.
Fijne dingen van het leven delen is niet moeilijk, maar hoe doe je dat met verdriet in een periode van angst en onzekerheid?
Waarom is troosten best moeilijk? Waarom is een ingrijpende ziekte nogal eens oorzaak van
spanningen tussen geliefden? En dat juist wanneer het al zo moeilijk is!
Iedere vergelijking gaat mank maar je kunt de situatie vergelijken met het maken van een kanotocht.
Wanneer één van de partners iets overkomt, iets vervelends maar niet ernstigs, zoals bijvoorbeeld bestolen worden van pasjes en papieren, gaat die éne partner als het ware kopje onder. Oeps! Schrikken, snel handelen….de partner in de kano schrikt ook maar houdt het hoofd koel. Hij/zij probeert de ander te helpen met het doen van aangifte, aanvragen van papieren en kan zodoende de ander weer aan boord hijsen.
In het geval van een ingrijpende, soms levensbedreigende ziekte, slaan allebei de partners eigenlijk overboord. Jullie zijn allebei helemaal van slag. Ieder op je eigen manier. Voor de partner die daadwerkelijk ziek is, is het zeker aangrijpender, maar allebei raak je uit je evenwicht. Het is dan moeilijk om de ander te helpen, er voor de ander te zijn. En daardoor wankelt ook nog al eens het opgebouwde evenwicht in de relatie. Hoe vaar je nu samen verder?
Ernstige ziekte geeft ontreddering. Hoe verwerk je de diagnose? Hoe ga je om met het vooruitzicht van operaties en behandelingen? En dan is er ook nog de onzekerheid over het verloop van de ziekte. Samen praten helpt om elkaar beter te begrijpen in wat de ander doormaakt. Al pratend kun je ook samen zoeken naar een manier om elkaar vast te houden en te troosten in deze moeilijke tijd.
Op die manier blijkt het gelukkig toch mogelijk weer in de kano te klauteren en samen verder te reizen. Met andere bagage aan boord en wellicht met een nieuwe manier van varen, maar met veelal verdiepte liefde. Door dik en dun, in lief en leed!